در دوره های گذشته به دلایل کم بودن سواد،ازدواج سریع خانم ها ،اهمیت زن به عنوان فعالیت یک سره در امور خانه و خانواده علایق و سلایق اکثر زنان زمانه ما حول خدمت به فرزند و همسر می گذشت اما امروزه با توجه به اشنایی زنان با حوزه های وظایف خود،رشد علم و تکنولوژی ،ترغیب دختران و زنان در زمینه ی رشد تحصیلی و شاهد شکوفایی استعدادهای زنان و همچنین رساندن باورهای صاحب منصبان به این دیدگاه که زنان بسیاری هستند که می توانند کرسی های مهم را از ان خود کرده و در این زمینه خدمتی شایسته داشته باشند اما از ان جایی که انسان ها همیشه به دنبال بینهایت بوده و پیشرفت را در هر حال می پذیرند فعالیت بیش از حد و توان یک زن در اموری که می توان به عنوان یک شغل یا حرفه به ان چشم دوخت مثل :آتش نشانی ،اتوبوس رانی و ..... زن را از قالب شرایط روحی که لازمه ی روح یک زن است خارج کرده و همین امر سبب اشکال در شیوه ی نظارت و تربیت زن در امور خانواده نیز می شود.

از ان جایی که نقش یک زن در خانواده بابت تربیت یک فرزند و حمایت همسر برای رسیدن به قله های رفیع موفقیت است و تربیت یک فرد تحصیل کرده ، صالح و مدبر در جامعه بسیار موثر بوده و عدم حضور یک زن در خانواده نیز می تواند ضربه های اسفناکی به نظام اجتماعی خانواده و جامعه ی بزرگ بزند.امروزه با کار کردن مردو زن در بیرون از خانه شانه به شانه هم باعث بسی امید جهت رشد قدرت تفکر انسانهاست اما این به شرطی است که خانم به عنوان معاون یک مسئول ، در خانه شرایط روحی ، عاطفی ، باورهای دینی و نیازهای فرزند را از راه صحیح شناخته و در جهت فرزند و خانواده به کار بندد.در غیر اینصورت جامعه مملو از انسان هایی با سواد اما با اهدافی محدود به ارزوهایی مقطعی می شوند.در صورتی که یک همسر و مادر باید همﱞ خود را در جهت بسط یک نسل سازنده گذاشته و نقش او در ساختن جامعه ای ارمانی بسیار موثر است.